Saint Sidoine

Sinterklaas is in het land! Althans, in júllie land. Maar natuurlijk moet ie wel eerst langs Frankrijk gaan om bij jullie, beter gezegd, Roermond, aan te komen. En daarom heb ik Sinterklaas al wat eerder kunnen vieren, en eet ik nu heerlijke pepernoten en er ligt ook nog een zak Taai Taai in mijn kast. Tegelijkertijd ben ik ook al het luisteren naar vrolijke kerstnummers, om jawel, al in díé sfeer te komen. Zover ik weet, vieren ze hier trouwens nergens Sinterklaas, het bestaat niet! Maar wat we hier wel héél goed gevierd hebben, is Saint Sidoine. En die erachter kan komen wat ik daarmee bedoel, heeft wel heel goed speurwerk gedaan

.

Alles gaat nog helemaal top hier, ben gewoon nogal me leven het leven hier haha. School was deze week, na twee weken vakantie, weer begonnen. Was gelukkig niet al te moeilijk om weer in die routine te komen! En natuurlijk, was het woensdag mijn verjaardag! Ik mag autorijden, naar het casino gaan en alcohol drinken tot ik erbij neerval (letterlijk)(niet dat ik dat hier doe, hoor! :P). En zo werkt dat ook in Frankrijk, dezelfde regels, dezelfde wetten.

Het was echt een super leuke verjaardag! Kreeg felicitaties en heb veel kussen moeten geven, en ontvangen. Heb een leuk cadeau van mijn gastfamilie gekregen, en op school was het wel leuk als ze naar me toe kwamen om me te feliciteren. Het 's-middags had ik badmintonles, en werkelijk alles was hetzelfde zoals normaal, totdat ik met een 'smoes' naar het omkleedruimte werd gelokt. Ik had het eerste niet eens door dat het een smoes was, maar toen ik terugkwam, ging opeens iedereen in een cirkel om me heen staan, en gooide confetti tegen me gezicht HAHA. Daarna gingen ze zingen, en ik klapte vrolijk mee! En waarom werd ik dat omkleedhek ingelokt? Omdat ze een T-shirt voor me gekocht hadden, en iedereen er snel zijn naam op moest schrijven! Wat een surprise! Dus nu heb ik altijd een leuk aandenken van mijn badmintonclub uit Marvejols

.

Ik moest die dag wel de badmintonles een halfuurtje eerder verlaten, aangezien ik met mijn gastfamilie en mijn buren ging uiteten. Ik werd opgehaald door mijn gastvader en toen ik aankwam ging ik snel een douche nemen, en deed natuurlijk best chique kleding aan. Nadat ik me omgekleed had, waren de buren ook al gearriveerd en we hadden nog even thuis wat gekletst. Na een tijdje gingen we vertrekken, en ik vertrok samen met mijn gastgezin en de buren vertrokken ook langzaam. Toen we ongeveer drie minuten onderweg waren, belde de buren op om te zeggen dat hun auto niet startte, dus mijn gastvader moest terugrijden en hun ophalen, nadat hij ons had afgezet. Dat deed hij, en ik kwam met mijn gastmoeder en broertjes aan bij het restaurant, wat een mooi kasteel is, en met mooie lichtjes! Dus het werd sowieso een super leuke avond!

In het restaurant namen we al met z'n allen plaats, en ik zat tegenover de rest, dus er zat niemand naast me, wat eigenlijk best gek was. Ik had ook geen zicht op de ingang, maar meer het restaurant in. Na een tijdje kwam mijn gastvader terug, en begroette me normaal, en ik zag ook twee schaduwen achter hem staan, de buren natuurlijk(?). Ik keek nog een keer goed, en het was toch echt waar wat ik zag: niet de buren, maar mijn ouders stonden achter me!!! Natuurlijk gingen mijn hersenen tekeer als een opholgeslagen robot, zoekend naar dat stukje informatie waar ik met mijn ouders had afgesproken dat ze me zouden bezoeken.. Maar dat had ik niet! Mijn ouders en gastfamilie hadden dit samen gepland als een cadeautje voor mij! En het was hartstikke leuk!

En ja hoor, alweer een surprise! En iedereen wist er gewoon vanaf, en ik niet! Ik had die middag zelfs nog met mijn mam gebeld, en schijnbaar had ze op 't einde gezegd: tot straks. Maar ik met mijn kop was niet bij de les, had het niet gehoord, of ik had het wel gehoord, maar mijn hersenen hadden het zeg maar niet laten doorgedrongen. Het was toch wel een beetje zo een avond die je in films ziet, geweldig :). De volgende morgen had ik nog even met ze rondgelopen door mijn Middeleeuws dorpje, en daarna afscheid genomen! Was een heel stuk makkelijk dan de eerste keer, haha!

Verder heb ik zaterdag nog mijn verjaardag gevierd samen met een vriendin, die is namelijk morgen jarig! En die avond heb ik samen doorgebracht met de vrienden hier in Frankrijk! Was hartstikke gezellig

, had wel weinig geslapen hahaha..

Nou, aangezien het al laat is, en aangezien bij sommige mensen de wekker WEL om 6:15 afgaat, was dit weer mijn nouvelle voor deze keer..!

Bisous à vous tous

Timo

P.S. Elke dag in Frankrijk heeft een speciale naam; dat begint met een Saint 'nog-iets'.

De helft van alles? (2)

Dit is een tweede deel! Lees eerst een:
http://timoafrance.reismee.nl/reisverhaal/217123/van-dennen-naar-palmbomen-1-/
Passez du bon temps!

Niet alleen dat ik in dit stukje mijn deel twee ga schrijven van mijn tocht door Zuid-Frankrijk, er zit iets meer in dan alleen 'deel twee'. Namelijk, mijn 'deel twee' in Frankrijk is vandaag begonnen. Na eenentachtig dagen dat ik al in Frankrijk ben, zal vandaag dag een van deel twee beginnen. Ik moet wel zeggen, de tijd gaat heel erg snel zeg! Ik kan me mijn aankomst nog goed herinneren, en zelfs de avond voordat mijn grote avontuur begon.. Hoelang had ik geslapen die avond? Twee uurtjes. En afgelopen nacht? Ongeveer tien.


Avignon
Nadat mijn wekker weer op een ongelofelijk late tijd, half zeven ^@&$^#$^@ afging, was ik klaar voor weer een drukke dag: Avignon et pont du Gard. Ongeveer rond negen uur kwam ik aan in Avignon.Een bruisende, leuke en vooral mooie stad. Omringd door een grote Middeleeuwse muur, dus ik noem het graag de Franse muur. Je moet serieus een poort zoeken om te stad in te kunnen! Vroeger woonden de pausen in Avignon, dus er is een groot en mooi Pausenpaleis. In Avignon heb ik alles alleen bezocht, en er was ook genoeg om te zien! Ik ben begonnen met het Pausenpaleis, en heb daar met een elektronische gids zielig en alleen, nee grapje hoor, gewoon rustig op me gemak rondgelopen

. Ik zal ook wat foto's toevoegen hiervan in het album! Na het Pauselpaleis heb ik wat rondgelopen, souvenirs gekocht en geluncht. Ongeveer rond twee uur heb ik met een toeristentreintje die door de stad rijdt een tour door Avignon gemaakt! Leuk en grappig was het vooral. Aangezien het treintje door alle straten, hoeken en bochten van Avignon kwam, had ik een paar leuke winkels en bezienswaardigheden gezien, had ze aangestreept op me kaart, en ben er nadat het treintje haar eindstation had bereikt, erheen gelopen. In Avignon is natuurlijk ook de bekende Pont d'Avignon, en zal daarvan ook foto's in mijn album plaatsen!

Ongeveer rond vijf uur had ik de bus richting Uzès genomen. MAAAAR, er was een tussenstop: Pont du Gard! En werkelijk iedereen heeft dit aquaduct weleens in een geschiedenis- of aardrijkskundeboek gezien, of gewoon op TV of in een folder. Oh, of natuurlijk al eens zelf bezocht. In ieder geval, na een wandeling van ongeveer twintig minuutjes was ik er dan eindelijk! En zoals ik nog goed weet, had m'n pap eens in Amerika gezegd dat ik m'n ogen moest sluiten voordat ik daar de Grand Canyon zag, dus, dat deed ik hier ook bij het Pont du Gard. Alleen had ik niemand die me vast kon houden zodat ik de juiste weg zou lopen, dus ik keek voor een tijdje goed rustig naar de weg zodat ik ongeveer wist hoe ik moest lopen. Met me ogen gesloten (LOL) liep ik de juiste weg en toen ik ze opende was ik blij!! Het was mooi en groot en met de zonsondergang was het nog eens extra mooi! Ik denk toch wel een beetje de grootste attractie die in die regio daar te vinden is. Anyways, zie de foto's maar in 't album.

Na de wandeling terug naar m'n busstation, nam ik de bus terug naar Uzès, daar de bus richting Saint Hippolyte-de-Montaigu en ging na een vermoeiend dagje voor de laatste keer slapen in dat plaatsje. De volgende dag vertrok ik samen met Thérèse en haar kleindochter naar Montpellier, want terwijl ik zelf op vakantie was, gingen hun die dag ook op vakantie naar Bordeaux. We namen de bus naar Nîmes en vanaf daar de trein naar Montpellier.

Montpellier
De metropool van Languedoc-Roussillon, tien kilometer van de mediteranische zee verwijderd, en de achtste grootste stad van Frankrijk. Dus jullie begrijpen het wel, ik heb me geamuseerd hier! Ik ging hier slapen bij een vrouw en haar drie kinderen van twintig, vijftien en zes jaar. Zelf woonde er ook een Chinees meisje van 22 jaar, die net als mij, in Frankrijk de taal wou leren! Alleen blijft zij een heel jaar in Frankrijk. De eerste avond had ik samen met de dochter van 15 en twee vrienden van haar Halloween gevierd! We waren verkleed en zeer eng de straat opgegaan, en hadden natuurlijk veel snoep opgehaald. Bij een huis, was er ook een klein baby'tje wat erg nieuwsgierig was, hij of zij liep langzaam naar de deur, en wij maakten een eng grom geluid.. Misschien was dat niet zo een goed idee, want de baby begon ons aan te staren, en vervolgens nogal hard te huilen.. (OEPS). Voor de rest verliep de avond nog goed, en we hadden ons heerlijke snoep al bijna opgegeten voordat de klok twaalf uur sloeg.

De tweede dag, was een Franse nationale feestdag: Toussaint (Allerheiligen). Dan zijn veel winkels gesloten en hebben de mensen vrij. Alors, ik was thuisgebleven, maar was wel zo slim om te kijken of de bioscopen open waren. En dat was zo! We zijn het 's-middags toch de stad ingegaan en hebben Skyfall bekeken.. en in wat voor een zaal zeg! Net een groot theater! De laatste dag van mijn vakantie, zijn we de stad ingegaan, heb ik Montpellier bezocht en veel straatartiesten gezien. Het hartje van Montpellier heet Place de la Comédie en het is een mooi, groot plein met een grote Opéra. Rond zeven uur nam ik de bus naar Millau, nu heb ik het viaduc van Millau ook al eens 's-avonds gezien, en het is moooi! Vanaf Millau had ik de bus naar Marvejols genomen, en eenmaal aangekomen had ik de verhalen, foto's en postkaarten aan mijn gastfamilie laten zien. Na deze leuke en gezellige vakantie was ik toch vrij uitgeput, maar het was het allemaal waard!

En dat was allemaal alweer een week geleden gebeurd, dus wat er deze week gebeurd is, lezen jullie snel!

Bisous a vous tous,

Timo

P.s. Het vraagteken in de titel heeft een diepere betekenis. Haha.

Van dennen naar palmbomen (1)

Als ik een ding zeker weet hier, is het dat ik reizen altijd heel bijzonder vind. Verre uitzichten zonder ook maar een teken van beschaving te zien, terwijl ik met mijn wiebelend mini-treintje door de rotsen, bergen, kloven en wouden ga. Na elk kwartier weer over een andere Middeleeuwse brug, en ze lijken keer op keer weer hoger te zijn dan de vorige. Diepe valleien van weet-ik-hoeveel meter, waarbij over de bodem een klein riviertje stroomt. En daarna die momenten waarbij ik me afvraag of ik nog wel in Frankrijk ben. Soms lijkt het zelfs op het Amazone-gebied, of de wouden die men in z´n hoofd krijgt als men denkt aan Canada. Dit stukje tekst had ik geschreven in een huis in Saint Hippolyte-de-Montaigu, en ik zat naast een boekenkast waarin meer dan vijfhonderd boeken staan. En als ik recht voor me uit staarde, zonder me hoofd te bewegen, kon ik achttien uilen en een kip tellen. En nu? Nu vraag ik me echt af wat jullie denken.

~

Voor degene die het nog niet weten, ik was op vakantie gegaan naar Zuid-Frankrijk

! Dus laat ik maar beginnen met vertellen, hoe dat verlopen is. Zaterdag de 27e, een dag nadat we hier de verjaardag van Mathieu hadden gevierd (wat overigens heel gezellig was!), was ik om een tijd die veel te vroeg was opgestaan, en vervolgens ben ik met mijn gastvader naar het treinstation gereden. Toen kwamen we erachter dat sommige treinen vandaag staakten(!) en ja hóór, natuurlijk ook de trein die ik zou hebben, reed niet. We zijn toen snel gereden naar het treinstation in de hoofdstad van mijn departement: Mende! Uhu. En gelukkig was daar wel een trein die mij kon brengen naar de zon! Na een tijdje gewacht te hebben op de trein, vertrok ie dan eindelijk. Terwijl de zon langzaam opkwam, reed ik door de berglandschappen met mijn klein treintje van twee coupés. Ongeveer anderhalfuur later kwam ik aan bij mijn eerste stop. (Klik na dit verhaal op het knopje: Kaart, om te zien hoe mijn reis is verlopen).

Na een uur gewacht te hebben op dit station, vertrok mijn tweede trein richting Ales. Een middelgrote stad, maar heb helaas niet veel ervan kunnen zien, aangezien toen ik aangekomen was in Ales, ik al mijn tijd nodig had om mijn bus naar Uzes te vinden! En Uzes, dat was mijn laatste stop voor die dag. Toen ik aankwam stonden er door de hele stad door marktjes van bloemen, kleren, souvenirs, schoenen, kaas en andere spullen. Dus het was wel leuk om hierdoor nog even rond te dwalen

. Aangezien ik nog tijd over had, voordat de vrouw mij kwam ophalen bij wie ik ging logeren, ging ik maar op een terras zitten en mijn middageten eten. Hier had ik leuk opzicht op de drukste straat van Uzes, en zag veel leuke typetjes zoals Amélie Poulain langslopen.

~

Rond half vijf die dag, kwam de vrouw bij wie ik ging logeren, mij ophalen samen met haar dochter en haar kleindochter. Ze had zelf al 25 jaar gewerkt met uitwisselingsstudenten zoals mij, maar ik was de állerlaatste die ze ooit nog in huis zou nemen. Dus ja, ik voelde me aardig speciaal! In huis aangekomen, was er niet echt iets speciaals meer gebeurd, en ik ging al vroeg slapen aangezien het een lange reisdag was. De volgende dag erop, was er niet veel bijzonders, en was thuisgebleven aangezien het weer erg tegenviel.. Harde wind en hier en daar een bui. Dus toen ben ik pas de dag daarop vertrokken, de maandag.

Nîmes
Een stad met monumenten, zon, stierengevechten, gezelligheid en studenten! De maandag heb ik deze stad bezocht, maar niet alleen, met Ellen O´Donnell! Ze is een meisje uit Australie en ze is net als mij, een halfjaar in Frankrijk! Ik kende haar al eerder van het kamp in Verneuil-sur-Avre, en zij was hier met haar gastfamilie, maar gelukkig kon ze een paar uurtjes met mij in Nîmes doorbrengen. Het was heel gezellig, hebben veel gepraat en vooral over de verschillen met onze landen, hoe het bevalt en hoe we het hier vinden. Ongeveer rond een uur werd ze opgehaald, en had ik nog de tijd om Nîmes alleen te ontdekken. Je kunt er tuinen, fontijnen, kerken, een kathedraal en een arena bezoeken! Een keer per jaar, in de zomer, wordt in de arena stierengevechten georganiseerd. Ze worden in ieder geval niet de stad ingelaten!

Wat was hot die week?
Geen idee welke talen het allemaal zijn, ik weet in ieder geval zeker, de titel is Frans!
Khaled - C´est la vie:http://www.youtube.com/watch?v=H7rhMqTQ4WI

Verder draait het deze week trouwens maar om twee dingen:
De verkiezingen in Amerika, en natuurlijk is iedereen voor Obama. En deze donderdag wordt besloten voor wie het huwelijk allemaal is. Voor iedereen of niet? Dus Frankrijk is een beetje in de ban van deze dingen. Wat de verkiezingen betreft, kijk dit leuk filmpje maar eens:http://www.youtube.com/watch?v=T64-kncj29s

~

Aangezien ik niet de tijd heb om alles in een keer te schrijven, zal snel een DEEL 2 volgen over mijn tocht door het zuiden. Kan alleen maar zeggen, was heel leuk! Had zelfs Halloween gevierd, Pont du Gard bezocht, en ohja, de warmste warmwaterbron van Europa, is ook in Frankrijk ;). En ik moet zeggen, me hand heeft nog steeds auwa.

Bisous a vous tous,

Timo

P.S. L´eau était quatre-vingt deux dégrees, alors!

Grof getint

Bananenschillen, een openstaande ladder, zwarte poezen en een gebroken spiegel betekenen maar een ding: ongeluk! Het eerste wat in je opkomt zal waarschijnlijk een scheldwoord zijn, zoals: shit, verdomme, scheisse of pot-jan-driedubbeltjes. Natuurlijk kennen ze in Frankrijk ook dergelijke gevallen. Een schepje kaas wat naast je bord valt, Baguettes (ja, met hoofdletter) die teveel kruimelen of een regenachtige dag. Alleen gebruikt men hier niet de woorden die wij gebruiken: merde, putain, purée en punaise zijn hun scheldwoorden. En vooral die laatste twee vind ik altijd erg leuk

.

Weer nieuwe verschillen tussen Nederland en Frankrijk, maar het is makkelijk om eraan te wennen! Verder gaat alles nog altijd goed, en gelukkig nog geen zeven jaar ongeluk voor mij. Deze week vloog weer zo snel voorbij zoals jullie snoepen en wij kaas eten. Dinsdag had ik voor het eerst geluncht met mijn IEC. De IEC is de persoon die op mij moet letten in Frankrijk, en waarbij ik mijn problemen kwijt kan. Ik had haar nu voor het eerst ontmoet, en het was hartstikke gezellig! Ik had deze dag niet in de kantine gegeten (oh, zó jammer vond ik dat!), maar was met Ingrid (IEC) en mijn gastbroertjes gaan eten in een viennoiserie. Ze vertelde me ook ze een vriendin heeft wonen in het zuiden van Frankrijk, Uzes, en om een lang verhaal kort te maken: in de naderende vakantie ga ik erheen! Uzes is kortbij Montpellier, Nîmes en Avignon, zodat ik al die mooie plekken kan gaan bezoeken! Superbe!

Woensdag was weer een dag zoals alle andere: niet hetzelfde dus! Ik ging voor het eerst naar de kapper in Frankrijk. Het was vrijwel hetzelfde zoals in Nederland, behalve dan dat ik drie verschillende shorts aankreeg en hij niet mijn haar vol met gel uitspoelde (raar?). Aan het eind knipte hij mijn haren bij mijn voorhoofd, en natuurlijk sluit ik dan mijn ogen, want anders valt alles in mijn ogen. Toen ie klaar was, vroeg ie of alles goed was, en pakte hij de spiegel erbij om het me te laten zien. Aangezien ik me ogen voor geruimde tijd dicht had, was alles wazig omdat me lenzen niet goed zaten, dus ik zei gewoon: oké, ja prima, wow, fantastisch! Na afgerekend en betaald te hebben, liep ik de winkel uit en kon ondertussen weer goed zien. Bij de eerstvolgende weerspiegelende winkelruit die ik tegenkwam kreeg ik haast een flauwte. Punaise!

- -

Het was voor de eerste keer goed gelukt! Da's nog eens op het verkeerde spoor hebben gebracht, non?

Woensdag had ik ook zoals gewoonlijk mijn badmintonles. Maar alles leer normaal te zijn totdat ik een levend kriebelend reptiel zag bewegen in de gymzaal: een slang! Purée! Best 'vatsig' om te zien hoe ze 'lopen'. Gelukkig werd ie snel weggehaald, maar wat er daarna met hem is gebeurd? Geen idee. Gebeurd trouwens niet zo snel normaalgesproken, dat er een slang in de sportzaal is. Wat ook wel grappig is, is dat ik in Nederland of Duitsland weleens ben aangezien voor een Italiaan, Duitser of natuurlijk een Nederlander. Maar hier? Hier denkt bijna iedereen dat ik van Engeland ben?! Grappig, zo een vragen als: hoe is het daar in Engeland?

Wat is hot deze week?
Even geschiedenisles uit Frankrijk, deze oude liedjes zijn namelijk echt van een Franse groep!
Daft Punk - One more time: http://www.youtube.com/watch?v=FGBhQbmPwH8
Alizée - Moi lolita: http://www.youtube.com/watch?v=4UlWSfxl3gI
Verder is er ook altijd wel een leuk Frans liedje op de radio, maar ik vergeet altijd de titel!

En dan nu, een totaal ander onderwerp: verwarming! Dat kennen ze volgens mij namelijk niet zo goed op mijn school. Willen jullie weten hoe ik in de klas zit? Met mijn winterjas aan! Het is werkelijk koud 's-morgens in de klas, en helaas werkt de verwaming in het gebouw waar ik mijn meeste lessen heb nog niet! Merde! Misschien dat ik volgende week voor de grap al een kerstboom mee kan nemen naar school, zal hun eens aan het denken zetten.

Overigens heb ik speciaal nieuws! Dit verhaal zal namelijk ook mijn 1000e lezer bevatten! Dat weet ik uit de gemiddelde's van mijn andere verhalen

. Vind ik hartstikke leuk, en hopelijk blijven jullie het lezen tot wanneer ik terug ben! Duizend bezoeken aan mijn blog zijn niet niks! Maar ik ben nog lang niet klaar, dus hopelijk snel en met veel plezier naar de 1.500, 2.500, 10.000! Putain!

Hopelijk wordt het morgen overigens geen regenachtige dag, zeven jaar ongeluk is niet voor mij weggelegd.. Welk weer wordt het morgen bij jullie?

Bisous a vous tous

Timo

P.S. Ik moest een naam noemen in mijn blog die er per se in wou, natuurlijk hoop ik dat iedereen haar naam zal lezen, en nee, ze staat helemaal niet voor schut: Danique Troisfontaine

Zoete dromen

Iedereen droomt natuurlijk. Sommige tellen schaapjes die over hekjes springen en vallen bij nummer #235 vanzelf in slaap, andere dromen over kwaadaardige smurven die in een vulkaan springen, en weer andere zien zichzelf door de lucht vliegen met Tinkerbell (of Ian Somerhalder). En van een déjà vu heeft iedereen al eens gehoord. Maar wat had ik nou? Was toch wel een apart momentje toen ik er onbewust achterkwam dat ik niet in de Nederlandse, Engelse of Duitse taal droomde.. maar in de Franse?! Jup, ik denk dat fase twee gestart is.

Dinsdag was het eindelijk zover! Ik ging met mijn klasje (en nog wat andere klassen) naar Montpellier! De stad is mooi, gezellig, aan zee, heeft altijd goed weer en zei ik al MOOI? Of gewoon zoals Wikipedia het beschrijft: de achtste grootste stad van heel Frankrijk. Je kunt je dus wel voorstellen dat ik blij was om nog eens de bevolking en de moderne tijd te zien! Maar dat was nog niet alles.. Want, om in Montpellier te komen, moet je over de autobaan, en niet zomaar een autobaan.. nee, nee, het is de A75. En na een tijdje zul je er zelf wel achterkomen: je ziet een grote brug van 2,4 kilometer lang, 32 meter breed.. en 343 meter hoog! Oftewel: je gaat over het viaduct van Millau, de hoogste (constructie) brug van de wereld! Ik speelde natuurlijk de Nederlandse supertoerist uit en kreeg dan ook nog eens een speciale behandeling: ik kon vooraan bij de bus zitten (dus echt hélemaal vooraan) om zo goed van het uitzicht te kunnen genieten, en, om niet te vergeten foto's te maken! En dat heb ik ook zeker gedaan

.

-- Korte onderbreking van dit verhaal.
Namelijk toen ik dat hierboven het schrijven was, was het tijd om te eten! En heb heerlijk gegourmet :) Wou het ff met jullie delen. Ja. Gegourmet. Lekker vlees en gegrilde aardappels. Mmm.
-- Lees maar verder.

Het enige wat een beetje tegenvalt, is dat Montpellier toch een dikke twee uur rijden is. Maar, aangezien het de eerste keer was, kon ik mooi genieten van het uitzicht! Alhoewel.., als er geen mist is! Dat is namelijk vrijwel elke morgen wel hier..: mist. En voor de mensen die de film 'The Mist' hebben gezien, ik bedoel dus ook zo een mist! Plotseling verschijnt ie.. en plotseling is ie weg. Alleen de gestoorte gemuteerde vleesetende monsters moet je je er niet bij bedenken ;).
Anyways, terug naar Montpellier. Eenmaal aangekomen, gingen we naar Musée Fabre wandelen, maar ervoor hadden we eerst nog gezellig met ons allemaal gepicknict. Daarna was ik nog stiekem de groep uitgeslopen om een kiosk te zoeken, want ik zou en moest die postkaarten uit Montpellier hebben! Had me erna gewoon weer prima aangesloten bij de groep, niemand iets gemerkt..(zoals in Rome).Het museum was overigens.. boeiend. Het was oké, en ook al kon ik niets verstaan van wat er gezegd wordt, het was wel leuk om door het museum rond te sluizen en gewoon wat te bekijken en het alsof doen dat ik iets kon begrijpen.
Kijk vooral even in het nieuwe foto-album, speciaal voor jullie met foto's van Montpellier en het viaduct van Millau! Klik rechtsboven op het kopje: foto's.

Verder heb ik een groot overlevingspakket van het thuisfront ontvangen, en wou toch even dit grappig feitje met jullie delen. Iedereen weet namelijk wel welk traditioneel feest wij in Nederland vieren in november en december, en nu heb ik ook de spullen om dat hier te vieren, erg leuk en grappig dus! Ze hebben geen idee wat hun te wachten staat

. Eh da bedoel ich naturlik in hun sjoon hé! Ook verheug ik me al erg op het festival des lumières in Lyon en ik ga in januari ook drie dagen naar Parijs met school! Ik zal musea, de Eiffeltoren en het Canal + kantoor bezoeken :). En last but not least.. de laatste dag in Parijs zal ik naar Disneyland gaan! Whoee.

Wat is hot deze week?
Dit feelgood liedje van deze Franse band zal jong en oud goed doen:
BB Brunes - Coups et Blessures:http://www.youtube.com/watch?v=mF5etHMRMMM
Verder een liedje dat óók een hit was in Nederland, wel al wat ouder, maar gezongen door Anggun! Iedereen kent het refrein wel, non?
Anggun - Cesse la pluie:http://www.youtube.com/watch?v=K8xfuwolbiE

Overigens heb ik ook al een tweede theaterstuk bezocht, ik snapte er natuurlijk weer niks van, maar soms was het toch wel grappig. Het valt me wel erg op dat het theater erg populair is in Frankrijk. Elk dorp heeft zijn eigen theater met theatergroep en elke school kun je ook het vak theater kiezen. Ik heb ook nog altijd wat leuke kaarten hier liggen om te versturen, dus zeg vooral als je eentje wilt :).

Als laatste nog een tip voor iemand, waarvan ik zeker weet dat hij/zij dit leest. Diegene weet meteen dat het voor hij/zij is als hij/zij dit gelezen heeft. Seizoen vier van TVD is al op internet! Aflevering een 'Growing Pains', dus ik zou zeggen kijk snel! Weer iemand blij gemaakt daar

.

Ohhhh.. ik begin trouwens encore un petit Frans penser,

Bisous à vous tous

Timo

Enkele 'fielen' en de allergrootste..

De allergrootste... wat? Zullen jullie je wel afvragen.. Dat later.
Maar nu eerst: ‘fielen'. Wie kent ze niet? Sommige mensen zullen zich beschrijven als echte cinefielen, ze zijn dol op films en gaan elke week naar de bioscoop. Andere mensen kunnen boeken lezen zoals andere kunnen eten: het zijn bibliofielen! En jullie hebben vast ook wel vaker van de woorden pedofiel en homofiel gehoord. En er is ook een ‘fiel'-woordje waartoe ik me wel aangetrokken voel: een francofiel! Zoals het woordenboek het zelf beschrijft: ‘Liefhebber van alles wat Frans is.'. Nou, hebben we weer wat geleerd, toch? Vind het overigens niet echt positief klinken als ik het zo lees: Francofiel, alsof het een ernstige zaak is en er een spin-off van het programma ‘Help, mijn man is een klusser!' naar ‘Help, mijn zoon is een francofiel!' moet komen. Helemaal niet nodig joh!

Zoals te lezen valt heb ik nog altijd mijn gezonde verstand en ben nog helemaal niet beïnvloed door deze overheersende Franse cultuur hier. Alhoewel, soms kom ik niet altijd even goed uit mijn woorden als ik Nederlands het praten/typen ben. Ohjee. Zijn dat de eerste verschijnselen? Laat ik het in ieder geval maar niet op Google gaan zoeken, want dat brengt altijd de meest drastische uitkomst die er te vinden valt (voor degene die het begrijpt

). Deze week vloog ook alweer heel snel voorbij, zoals bij de meeste mensen hun slaap omvliegt. Een knipper met je ogen, en op je wekker staat plotseling alweer op: 6 uur 15. Of, zoals bij sommigen op 10 uur 30 (@%*!@(*#)!

Op school gaat alles nog heel goed, met een twintig, achttien en een achttien en een half erbij hoef ik niet te klagen. Ik ga deze dinsdag met mijn klas naar de hoofdstad van mijn regio Languedoc-Roussillon: Montpellier! Met maar liefst 255.000 inwoners is het niet bepaald een kleine stad! De stad is in ieder geval grote dan de hoofdstad van mijn departement Lozère: Mende. Mende heeft het ongelofelijke inwonertal van maar liefst 11.800 inwoners! Net iets groter dan Vaals dus, quel bonheur! Ik ga naar Montpellier om het museum Fabre te bezoeken, wat een vrij bekend museum in Frankrijk schijnt te zijn, ik ben dus erg benieuwd!

Afgelopen week heb ik samen met Sylvie (gastmoeder) een echt Nederlands recept gemaakt: bitterballen! Ik moet zeggen dat het aardig goed gelukt was voor de eerste keer. Blijkbaar is het een bizar recept en het is niet echt moeilijk om te maken, maar het zijn gewoon veel verschillende dingen waar je aan moet denken. Overigens heb ik ook nieuwe foto's in het album: Mystic Falls en hun spoken geplaatst, en daar staat ook een foto van de bitterballen bij, dus ik zou zeggen kijk snel nádat je mijn verhaal gelezen hebt!

Zaterdag was ik Marvejols ingegaan, en had besloten dat ik eens een bezoekje wou wagen aan het l'office du tourisme, oftewel: het VVV-kantoor. Ik denk dat ik op het moment de ergste toerist van heel Lozère ben! Ik heb namelijk zo'n welgeteld 30 brochures met informatie, activiteiten en geschiedenis meegenomen na mijn VVV-kantoor bezoek! Dus voorlopig zit ik hier nog niet stil, en heb al leuke dingen gezien die ik kan bezoeken: kanoën, bungeejumpen (niet dat ik dat ga doen hoor, mama), zeilen, naar Micropolis, naar Vulcania... OF ik ga de Aven Armand grotten bezoeken.. en daar kan ik de állergrootste stalagmiet ter wereld bezoeken! Wees jaloers!

Wat is hot deze week?
Ik moet zeggen dat ik dit heel verhaal op verschillende James Bond nummers heb geschreven, en het nieuwste nummer, Skyfall, wordt gezongen door Adele! Luister 't vooral even zou ik zeggen: http://www.youtube.com/watch?v=7HKoqNJtMTQ
Verder is er hier ook wel een leuk nummer dat bekend is geworden door een musical (geloof ik), het is vrolijk, dus ik zou zeggen luister dat ook maar:
Les Amants de La Bastille - Je veux le monde:http://www.youtube.com/watch?v=rDZKoJ5XMco
Zo beleven jullie tenminste ook nog wat Franse cultuur, niet?

Oh, wat lees ik nu trouwens? Het bungeejumpen is goedkoper buiten de vakantieperiodes..

Bisous a vous tous,

Timo

Bambi en ochtendrituelen

''Awoee, awoeee'', is zoals jullie weten het eerste wat ik hoor als ik wakker wordt: wolvengebrul. Ik kijk op mijn wekker en zie dat ik me bijna verslapen had: 6:15 uur(!) Natuurlijk ben ik meteen zo fris als een hoentje en spring mijn bed uit. Na het geknak te hebben gehoord van mijn gebroken botten in mijn benen, pak ik mijn krukken en loop wankelend als een pinguïn de trappen af, zeg 'Salut & ça va?' en neem een douche. Vervolgens ga ik mijn petit déjeuner eten, (wat in Frankrijk overigens letterlijk 'petit' is) en half-met-mijn-kop-in-de-cornflakes-schaal-vallend, eet ik mijn chocolade cornflakes op. Daarna bereidt ik me alvast fysiek voor om naar buiten te gaan om de koude wind van het 'grote woud'' te trotseren! Conclusie: het is koud 's-morgens. Hier noemen ze het: de morgen. Ik noem het: de winter (en de échte winter ga ik denk ik de nieuwe IJstijd noemen). Oh, en het broeikaseffect? Wat is dat? Nog nooit van gehoord.

Zo te lezen gaat het nog helemaal goed hier!

Aan de meeste dingen ben ik ondertussen al best goed gewend, maar om sommige dingen zal ik nog wel even blijven lachen (in mijn gedachtes). Ik heb alweer een aantal nieuwe dingen gedaan, geleerd en gezien. Zo was ik afgelopen vrijdag naar een theaterstuk gaan kijken, en ik moet zeggen het was wel heel leuk! Natuurlik kos ich er de balle van verstoan, maar het theaterstuk was in de vorm van een 'cirque'! Dat was dus wel leuk, en omdat het meer een circus was, was er weinig tekst en veel mooie tricks. Zaterdag was er een groot diner bij mijn gastfamilie in het huis! We waren in totaal met veertien personen, en het was een grote, gezellige boel bij elkaar! Veel en snel gepraat, veel gelach, en veel baguettes. Overigens hadden we ook een lekker gerecht uit deze regio gegeten: Aligot. Het is het beste te beschrijven als puree, maar het is kaas-puree.

Zoals overigens ook te zien valt, heb ik de lay-out van de site veranderd. Maar, er is meer! Ik heb links, foto's en de tekst op mijn profiel gewijzigd. Als je meer wilt weten over de regio waar ik leef, kijk dan vooral even bij de links! Als je wat foto's wilt zien van de regio waar ik woon, klik dan bovenaan de site op het kopje 'Foto's', en klik op het kopje 'Profiel' als je meer over mijn verblijf hier wilt weten. Ik zou zeggen, klik vooral eens op een aantal links.. (vakanties).

Trouwens, er was nog meer gebeurd zaterdag. Ik was namelijk ook even het ''grote woud'' ingegaan met mijn gastbroertje en twee andere kinderen. Maar, oh jeetje.. Franse insecten?! Het was een horrorfilm in daglicht! Ik was al vaker een beetje het bos ingegaan, maar dan kon ik nog bijvoorbeeld de lieveheersbeestjes, de vlinders, de huppelende konijntjes, Bambi of een ander lief, niets kwaadwillends, dier zien. Maar naarmate je dieper het ''grote woud'' ingaat, wordt het donkerder, ga je hallucineren, begin je rondjes om bomen te lopen.. maar het ergste nog: de insecten komen tevoorschijn! Na elke tak die ik wegsloeg met mijn armen, voelde en zag ik de baby-slakken op mijn huid vallen. Pats, pats, pats en slijm, slijm, slijm gevolgd door een zoem, zoem, zoem van weet-ik-veel-wat voor een vliegend beestje dat was! Na eindelijk een rustig plekje te hebben gevonden, weg van de takken met slakken, dacht ik dat ik hier even rustig kon blijven staan. Maar néé hoor, de mega-mieren, rupsen, oorwormen en pissebedden hadden mijn brood-spoor al gezien, en de achtervolging op mij ingezet. Samen probeerde ik met de drie andere kinderen het mooiere, lichtere en vooral 'het niet-horrorscenario bevattende' deel van het woud terug te vinden (want de insecten hadden zich al goed kunnen uitleven aan het brood-spoor). Toen was thuis aankwamen, was ik net een mega Pritt, dankzij de hulp van de slakken.. In ieder geval: eind goed, al goed!

Oh! Ik wil trouwens ook even een fout van mij rechtzetten, want mijn site heet namelijk: timoAfrance.., maar ik was na de eerste week na mijn verblijf in Frankrijk er al achter gekomen dat het helemaal fout is. Men moet voor een land namelijk 'en' gebruiken. Dus timoENfrance zou het moeten zijn. Kan het niet meer veranderen. Merde. In ieder geval, blijf gewoon maar de url gebruiken die je altijd al gebruikt had. Verder heb ik morgen een test van een vak wat in Nederland denk ik biologie zou zijn (of scheikunde). Dus dat wordt natuurlijk harstikke simpel.. (NOT). En de eerste zeven kaartjes zijn al met la Poste onderweg! Ik hoop dat ze snel aankomen!

Het was overigens vandaag weer Engels-dag in huize Perget. Dus iedereen probeert wel om zo goed mogelijk Engels te praten :). Alleen lukt het niet altijd zo even goed... Zoals bij het Engelse woord voor vork.. Het lijkt meer op een scheldwoord dan het woord wat ze wíllen zeggen. Maar dat is hartstikke grappig natuurlijk! Wie begrijpt 'm?

Ik denk dit was hem weer voor deze keer. Ik zal zo gaan slapen, maar eerst nog even een dikke party houden, want het is vandaag precies een maand dat ik bij mijn gastgezin ben!

Hartstikke leuk hier, en hoop dat jullie mijn verhalen tot nu toe ook al leuk hebben gevonden. En met dit vrolijk nieuws afsluitend,

Bisous à vous tous

Timo

Het 'poeh poeh' effect

Barbapapa, wie kent hem niet? Het roze - op pudding lijkend - mannetje met een té vrolijk openingslied. Maar hier in Frankrijk, is een barbe à papa, spreek uit: Barbapapa, een suikerspin! Niet voor niets natuurlijk dat ik er wel om kon lachen, en altijd nadat ik lang heb moeten lachen zeg ik: 'poeh poeh'. In de trand van: poeh poeh, was me dat even iets zeg..! Jullie herkennen het wel hè? Nou, voor mijn aankomst hier had nog nooit iemand van 'poeh poeh' gehoord, maar ondertussen is het al een heuze hype geworden op school. Er gaat geen dag meer voorbij dat ik geen 'poeh poeh' gehoord heb, en het is altijd wel grappig om te zien als de Fransen me vragen wat 'poeh poeh' is. Misschien dat ik ze ook babbeloe moet leren?

En dan nu, drastisch veranderen van onderwerp: even wat reclame maken voor mijn reisverhalen. Als je op de hoogte wilt blijven van al mijn toekomstige verhalen, kijk dan nu even aan de rechterkant van de site, en vul je e-mailadres in, waar het aangegeven staat! Merci beaucoup! :)

Voor de rest gaat alles nog goed hier! Ik heb weer veel beleefd en geleerd. Ten eerste wil ik ook even kwijt dat de lucht hier werkelijk élke dag heel mooi is! Van paars tot oranje en van geel tot een regenboog.. elke dag is weer iets anders hier, en telkens weer mooi. Op school begin ik ook al te merken dat het wat beter gaat, en de leraren beginnen ook al wat meer met mij te praten (want de eerste weken kon ik natuurlijk niet goed genoeg Frans, en hun niet goed genoeg Engels (nu trouwens nog altijd niet)). En mijn tweede punt is ook al binnen.. een twaalf.

Verder ben ik woensdagmiddag naar het zwembad gegaan met mijn gastmoeder + broertje in Saint Chély d'Apcher. Maar natúúrlijk zijn zwembadregels en zwembadkledij ook weer helemaal anders dan in Nederland. Ik wist dat Fransen mensen een korte zwembroek moeten dragen in het zwembad.., maar een Speedo(?!)... Ohnoo, en toen had ik toch even het felle, witte licht gezien hoor. Mer ich woar natuurlijk hielemoal blie toen mieng gast mam zej dat ze nog wel ing - veul te strak - breukske veur mich te lien hej. Ohja, ik heb nu trouwens ook een strippenkaart om nog maarliefst tien-miljard-miljoen, of twintig, keer te gaan zwemmen. Ja, hahaha, dat was me toch iets. Poeh poeh.

Ik heb ook weer een nieuw, apart verschil ontdenkt tussen de Fransen en de normale Nederlanders. De Fransen zijn namelijk, nogal soms, radicaal (dit is u bietje zach oetgedruk) met dingen doen. Een voorbeeld is toen ik met mijn klasje in een klas zat, en een van de leerlingen dacht: '' hee, ik heb het misschien best wel warm. Laat ik een raam openzetten. Of, laat ik meteen alle ramen opendoen die ik in dit klaslokaal kan vinden en er vooral niet bij nadenken dat dat misschien te drastisch en radicaal is, dat ik het na vijf minuten - MISSCHIEN - weer koud heb, omdat ik het - MISSCHIEN - niet al te warm heb nu''. Ja.., zo gaat dat elke les weer. Maar het blijft toch wel grappig om het elke keer weer mee te maken!

Wat is hot deze week?
Het liedje L'Amour et Moi van Jenifer hoor ik hier vaak op de radio! En ik moet zeggen het is ook een leuk liedje! Ik zou zeggen; veel luisterplezier:
http://www.youtube.com/watch?v=oqFgO5trKiI&feature=relmfu

Ik ga overigens met de school negen oktober naar Montpellier (als het goed is) en ik ga 26 oktober naar Sérignan! Allebei de steden zijn in het warme zuiden, en volgens mij zijn ze ook heel mooi :). Ook zal ik een klein rollertje gaan spelen bij het vak drama.., ik ben erg benieuwd hoe ik het daar vanaf zal brengen! En last but not least, zal ik waarschijnlijk ook het grote en (best bekende) lichtfestival van Lyon bezoeken in december! Het is echt super mooi, breng vooral eens een bezoekje aan de site van het festival, en aanschouw het mooie spectakel van vorig jaar! La fête des lumières à Lyon: http://www.fetedeslumieres.lyon.fr/

Ook wil ik iedereen een leuk kaartje sturen, die een leuk kaartje uit deze Middeleeuwse omgeving zou willen ontvangen. Donc, wil je een leuk kaartje ontvangen? SMS me dan even je adres of zet het in de reacties of laat iemand anders die mijn nummer heeft je adres zeggen.

Bisous à vous tous

PS: Vergeet niet je e-mailadres in te vullen om geen verhaal te missen!